Area: 12 m2
Status: Under Development
Date: 2018
Design: Phivos Sigalas
Consultant: Giorgos Koutsiaftis
Concept
In our country, for some time now, the design of playgrounds has been abandoned and the cynical handling of playground designs emerges as the norm, resulting in spaces where creativity and exploration are absent.
Therefore, the thought we present here is nothing more than an attempt to re-investigate the relationships between space, child and play. An attempt to get closer to the logic introduced by Pikionis with the playground of Filothei.
Our proposal therefore represents a different view on how we perceive play first of all as an activity but also how we design the toys that carry it. In this perticular project, by combining a series of rough materials (wood, rope, cloth, sand) we come to create a special play environment in which the child is given the opportunity to imagine, explore and discover the activities and possibilities it contains. An atmosphere that comes to tie the object to its place in a unique spatial identity. Within these frames the toy is formed by an abstract set of lines (ropes) and planes (nets, sails) within a rectangular frame. In a logic that follows the thoughts of Pikionis, the installation in question does not treat the playground concept as a series of strange and fancy objects, but instead, creates an environment within it. An environment which, through the relationship it creates, attempts to bring the child into contact with the real nature of each material and also encourages conditions of free appropriation and discovery.
Επιφάνεια: 12 μ2
Κατάσταση: Υπό Μελέτη
Χρονολογία: 2018
Σχεδιασμός: Φοίβος Σιγάλας
Σύμβουλος: Γιώργος Κουτσιάφτης
Πρόταση
Στον τόπο μας, καιρό τώρα, ο σχεδιασμός των χώρων παιγνιδιού έχει αφεθεί. Σαν να μην μας ενδιαφέρει, ως κανόνας αναδεικνύεται η κυνική διεκπεραίωση των παιδικών χαρών, με αποτέλεσμα χώρους όπου απουσιάζουν η δημιουργικότητα και οι αναζητήσεις.
Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω, η εν λόγω σκέψη που καταθέτουμε δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια εκ νέου διερεύνησής των σχέσεων μεταξύ χώρου, παιδιού και παιχνιδιού. Μια απόπειρα να πλησιάσουμε στην λογική που εισήγαγε ο Πικιώνης με την παιδική χαρά της Φιλοθέης.
Η πρόταση μας κατά συνέπεια αφορά μια διαφορετική ματιά στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το παιχνίδι τόσο ως φυσικό αντικείμενο όσο και ως δραστηριότητα. Συνδυάζοντας μια σειρά αδρών υλικών (ξύλο, σχοινί, πανί, άμμο) ερχόμαστε να δημιουργήσουμε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον παιχνιδιού μέσα στο οποίο δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να φανταστεί, να εξερευνήσει και να ανακαλύψει τις δραστηριότητες και δυνατότητες που αυτό εμπεριέχει. Μια ατμόσφαιρά που έρχεται να δέσει το αντικείμενο με τον τόπο του και να δημιουργήσει μια μοναδική χωρική ταυτότητα. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια το παιχνίδι σχηματίζεται από ένα αφηρημένο σύνολο γραμμών (σχοινιών) και επιπέδων (δίχτυα, πανιά) ορισμένων εντός ενός ορθογωνίου πλαισίου. Σε μια λογική λοιπόν που ακολουθεί τις σκέψεις του Πικιώνη, η εν λόγω εγκατάσταση δεν αντιμετωπίζει το παιχνίδι ως ένα ξένο φανταχτερό αντικείμενο, αλλά αντίθετα δημιουργεί ένα περιβάλλον παιχνιδιού εντός του. Ένα περιβάλλον παιχνιδιού το οποίο μέσα από τις σχέσεις που δημιουργεί επιχειρεί να φέρει το παιδί σε επαφή με την πραγματική φύση των υλικών και να εισάγει συνθήκες ελεύθερης οικειοποίησης και ανακάλυψης.