Client: Athens College & SYNNEON
Area: 4.000 m2
Status: Competition Entry - 1st Prize
Date: 2022
Location: Athens College, Gr
Designing Team: Phivos Sigalas, Eleana Pastra, Aikaterini Gousgouni
Concept
1. Initial Thoughts & Αrea Analysis |
Integration & Promotion
Occupying a generous area on a small green hill and being inside an extremely quiet and green suburb of Athens, Athens’ College appears as a clearly separated and closed system. On the other hand, the impressive facilities and infrastructure that have been developed within the Campus, combined with the foundation's policy, working in tandem have managed to create channels between college and society. Based on the above, an interesting dual function emerges in terms of its buildings and the way they are perceived. On the one hand, their use by the institution during the educational hours and on the other, the form and presence required when the campus is open to the public. Therefore, in addition to their contribution to the institution itself, at the same time, they must have the ability not only to function but also to be projected as autonomous building entities, having respectively the visual and perceptual weight required, as well as the surrounding space necessary to highlight them.
2. Synthesis Aproach | Correlation with the Anaglyph & Greenery
Designing therefore in the above context, as a predominant problem naturally emerges the dual role that the new building is called to play. That is, to achieve a smooth integration into the whole, along with a simultaneous elevation as a landmark.
As a result, almost out of necessity, in terms of strategy we turned to those elements that in our mind present as the most dominant. The certain anaglyph of the plot as well as the emphatic vegetation which clearly functions as a unifying force and isocracy for the whole complex.
So, proceeding with the elaboration of our proposal, we made the decision, instead of colliding with the strong contrasts of the plot and environment, to seize the opportunity and turn them into designing tools. Starting from the intense height differences of the plot, we introduced a prismatic building volume as an extension of the green and terrain. At the same time and regarding the level of the entrance, the volume is suspended, defining an underlying public space in connection to both the building and the Campus’s entrances.
3. Aesthetics & Character
This building, as a place of art and exhibitions in our minds should not be perceived as something morphologically heavy or monumental.
As a result, and even though, that for several reasons we sought to create a compact and clear form, our desire is to give the building the necessary sparkle and lightness to bring it closer as a form to a university or art’s museum.
Therefore, and to embellish the size and solidity of the building, we favored the adoption of an additional level by dressing it with a layer of white metal mesh. This move resulted in a building form which, despite its large percentage of closed surfaces, exudes a sense of transparency and depth. All in all, we managed to create a form which, although is pure as a shape, reveals without noise, the life and complexity that conceals inside.
Εργοδότης: Κολλέγιο Αθηνών & ΣΥΝΝΕΟΝ
Επιφάνεια: 4,000 μ2
Κατάσταση: Πρόταση σε Διαγωνισμό - 1ο Βραβείο
Χρονολογία: 2022
Θέση: Κολλέγιο Αθηνών, Gr
Σχεδιαστική Ομάδα: Φοίβος Σιγάλας, Ελεάνα Πάστρα, Αικατερίνη Γουσγούνη
Πρόταση
1. Αρχικές Σκέψεις & Aνάλυση Περιοχής | Ένταξη & Ανάδειξη
Καταλαμβάνοντας μια γενναιόδωρη περιοχή σε έναν μικρό καταπράσινο λόφο και μέσα σε ένα εξαιρετικά ήσυχο και καταπράσινο προάστιο της Αθήνας, το Κολλέγιο Αθηνών εμφανίζεται ως ένα σαφώς διαχωρισμένο και κλειστό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, οι εντυπωσιακές εγκαταστάσεις και οι υποδομές που έχουν αναπτυχθεί εντός του Campus, σε συνδυασμό με την πολιτική του ιδρύματος, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν κανάλια μεταξύ κολεγίου και κοινωνίας. Με βάση τα παραπάνω αναδεικνύεται μια ενδιαφέρουσα διπλή λειτουργία ως προς τα κτίριά του και τον τρόπο αντίληψής τους. Αφενός η χρήση τους από το ίδρυμα κατά τις εκπαιδευτικές ώρες και αφετέρου η μορφή και η παρουσία που απαιτείται όταν το τελευταίο είναι ανοιχτό στο κοινό. Ως εκ τούτου, εκτός από τη συνεισφορά τους στο ίδιο το Κολλέγιο, πρέπει ταυτόχρονα να έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να λειτουργούν αλλά και να προβάλλονται ως αυτόνομα κτιριακά συγκροτήματα, έχοντας αντίστοιχα το οπτικό και αντιληπτικό βάρος που απαιτείται, καθώς και τον απαραίτητο περιβάλλοντα χώρο για την ανάδειξή τους.
2. Συνθετική Προσέγγιση | Συσχέτιση με το Ανάγλυφο & το Πράσινο
Σχεδιάζοντας λοιπόν στο παραπάνω πλαίσιο, ως κυρίαρχο πρόβλημα προκύπτει φυσικά ο διττός ρόλος που καλείται να παίξει το νέο κτίριο. Δηλαδή, να επιτύχει μια ομαλή ένταξη στο σύνολο, μαζί με μια ταυτόχρονη ανύψωση ως ορόσημο.
Ως αποτέλεσμα, από πλευράς στρατηγικής στραφήκαμε σε εκείνα τα στοιχεία που στο μυαλό μας τα παρουσιάζουμε ως τα πιο κυρίαρχα. Το βέβαιο ανάγλυφο του οικοπέδου και την εμφατική του βλάστηση που λειτουργεί ως ενωτική δύναμη και ισοκράτης για το σύνολο του συγκροτήματος.
Προχωρώντας λοιπόν στην επεξεργασία της πρότασής μας, πήραμε την απόφαση, αντί να συγκρουστούμε με τις έντονες αντιθέσεις πλοκής και περιβάλλοντος, να αρπάξουμε την ευκαιρία και να τα μετατρέψουμε σε σχεδιαστικά εργαλεία. Ξεκινώντας από τις έντονες υψομετρικές διαφορές του οικοπέδου, εισάγαμε έναν πρισματικό κτιριακό όγκο ως προέκταση του πρασίνου και του εδάφους. Ταυτόχρονα και ως προς το επίπεδο της εισόδου, ο όγκος αναστέλλεται, ορίζοντας έναν υποκείμενο δημόσιο χώρο σε σύνδεση τόσο με το κτίριο όσο και με τις εισόδους του Κολλεγίου.
3. Αισθητική & Χαρακτήρας
Αυτό το κτίριο, ως χώρος τέχνης και εκθέσεων στο μυαλό μας δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως κάτι μορφολογικά βαρύ ή μνημειακό.
Ως αποτέλεσμα, και παρόλο που για πολλούς λόγους επιδιώξαμε να δημιουργήσουμε μια συμπαγή και καθαρή μορφή, επιθυμία μας είναι να δώσουμε στο κτίριο την απαραίτητη λάμψη και ελαφρότητα για να το φέρουμε πιο κοντά ως μορφή σε ένα πανεπιστήμιο ή μουσείο τέχνης.
Ως εκ τούτου, και για να εξωραΐσουμε το μέγεθος και τη στιβαρότητα του κτιρίου, ευνοήσαμε την υιοθέτηση ενός πρόσθετου επιπέδου ντύνοντάς το με ένα στρώμα από λευκό μεταλλικό πλέγμα. Αυτή η κίνηση είχε ως αποτέλεσμα μια μορφή που, παρά το μεγάλο ποσοστό κλειστών επιφανειών, αποπνέει μια αίσθηση διαφάνειας και βάθους. Συνολικά λοιπόν, καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια μορφή που, αν και καθαρή ως σχήμα, αποκαλύπτει χωρίς θόρυβο τη ζωή και την πολυπλοκότητα που κρύβει μέσα της.